مجلهي غدد نريز متابليسم ايران دانشگاه علم پزشكي خدمات بهداشتي ماني شهيد بهشتي هي شانزدهم شمارهي ۳ صفحههاي ۱۹۶ ۱۹۰ (مرداد شهرير (۱۳۹۳ اثر فعاليت رزشي تنابي شديد پيلاتس بر سطح ا يريزين سرمي مقامت انسليني زنان داراي اضافه زن ۳ ۲ ۱ ۱ هاشم خدادادي حميد رجبي سيد رضا عطارزاده حسيني صادق عباسيان ۱) گره فيزيلژي رزش دانشکدهي تربيت بدني علم رزشي دانشگاه خارزمي تهران ۲) گره فيزيلژي رزش دانشکدهي تربيت بدني علم رزشي دانشگاه فردسي مشهد ۳) گره فيزيلژي رزش دانشکدهي تربيت بدني علم رزشي دانشگاه تهران نشاني مکاتبهي نيسندهي مسي ل: تهران خيابان کارگرشمالي ربري دانشكده تربيت بدني علم رزشي دانشگاه تهران کي دانشگاه تهران ساختمان ۲۲ طبقه چهارم اتاق ۱۹۴ صادق عباسيان e-mail: sadeghabasian@ut.ac.ir چكيده مقدمه: تغيير فنتيپ بافت چربي بر اثر تمرين تي ري جديدي است که به تازگي مطرح گرديده با اين جد شناسايي سازکار سللي ملکلي ا ن حال بررسي است. هدف پژهش حاضر تعيين اثر فعاليت رزشي تنابي شديد پيلاتس بر سطح ا يريزين سرمي مقامت انسليني زنان داراي اضافه زن بد. ماد رشها: پژهش حاضر از نع بررسي نيمه تجربي با طرح پيش پس ا زمن بد. ا زمدنيهاي بررسي را ۲۱ زن داراي اضافه زن (ميانگين سني ۲۹/۵۵ سال) تشکيل ميدادند. پس از انتخاب ا زمن بيشينهي اکسيژن مصرفي انجام گرفت ا زمدنيها به صرت تصادفي به د گره تمرين تنابي شديد (۱۲ تن) پيلاتس (۹ تن) تقسيم شدند. ا زمدنيهاي گره ال يک هلهي ۳۰ ثانيهاي شامل ۱۵ ثانيه ديدن با %۱۲۰ بيشينه سرعت هازي ۱۵ ثانيه استراحت انجام دادند. گره دم تنها يک جلسه را انجام داد. پس از گرفتن نمنهي خني دم تجزيه تحليل ا ماري سطح ۰/۰۵>P انجام شد. يافتهها: سطح ا يريزين هر د گره پس از يک جلسه فعاليت رزشي افزايش يافته بد كه اين افزايش گره تمرين تنابي شديد معنيدار بد (۲/۳= ۱۱ t ۰/۰۳۹=P). بلافاصله پس از فعاليت رزشي مقامت انسليني گره تمرين تنابي شديد کاهش گره افزايش يافته بد که به لحاظ ا ماري معنيدار نبد.(P>۰/۰۵) مقالهي پژهشي نتيجهگيري: يافتههاي پژهش حاضر بيانگر افزايش سطح ا يريزين زنان داراي اضافه زن بد. با اين حال يافتهها حاکي از عدم تغيير مقامت انسليني بد. اژگان كليدي: ا يريزين خاناده فيبرنکتين پرتي ين FNDC5 يافت مقاله: ۹۳/۱/۱۷ يافت اصلاحيه: ۹۳/۳/۱۹ پذيرش مقاله: ۹۳/۳/۲۷ مقدمه بررسيهاي ا ماري نشان داده چاقي يک عامل مهم منفي راستاي طل سلامتي براساس ا خرين تخمين سازمان است. جامعه يک افراد عمر i بهداشت جهاني ۱/۶ ميليارد ميليارد بزرگسال دنيا اضافه زن دارند بيش از ۴۰۰ ميلين نفر چاق ۱ هستند. گفتني است شيع اضافه زن بين زنان ايراني بيشتر از زنان ا مريكايي است شيع چاقي به طر تقريبي ا مريكايي ايراني زنان بين مساي ۲ است. چاقي اضافه زن بزرگترين چالش بهداشت عممي قرن گير ۳ هستند. حاضر مساي ل است بخش عارض سلامت از ناشي بيشتر برز كشرهاي فزايندهي دنيا چاقي i- World Health Organization
هاشم خدادادي همكاران اثر تعاملي تمرينات منتخب تغيير پرفايل ا يريزين ۱۹۱ به چربي بافت ا ديپنکتين اسيدهاي عنان چرب ارگان يک ا زاد اينترلكين ا ندکرين ۶ لپتين TNFα ا نژيتانسيژن فعال کننده مهار کنندهي پلاسمينژن را ترشح ۲ اصلي نع د به ميتان را چربي بافت ميکند. تقسيم کرد: بافت چربي سفيد بافت چربي قههاي. بافت چربي سفيد نمايانگر بخش عمدهي بافت چربي انسانها ناحيهي فيزيلژي ذخيرهي تريگليسيريد ۴ از است. طرفي بافت چربي قههاي منبع اختصاصي است که i گرمازاي ي بدن لرزيدن هزينهي انرژي به يژه ۵ پستانداران کچک نزاد انسان نقش دارد. با تجه به اين که هرمن iii بستر م iv ii ا يريزين سال ۲۰۱۲ تسط گره تحقيقاتي همکاران شناسايي گرديده پژهشهاي اندكي اين زمينه صرت گرفته است. اين پژهشگران ابتدا نشان دادند مشهايي که به صرت تراريخته داراي PGC-1α بدند يافته افزايش افزايش سن ديابت مقامت نشان با مرتبط چاقي مقابل ۶ دادند. چنين بيان شده که افزايش يافتن PGC-1α با افزايش بيان FNDC5 است. با که سپس نشان نام پرتي ين اين شد داده غشايي v همراه از پس شکستن از غشاي سللي جدا شده خن ترشح مييابد ا يريزين مشهاي چاق منجر شناخته به ۶ ميشد. افزايش اکسيژن تزريق مصرفي ا يريزين کاهش زن کاهش انسلين ناشتا افزايش بيان UCP1 بيشتر vi vii PRDM16 مجمع شد. يافتههاي بسترم همکاران (۲۰۱۲) نشان داد که اثر تمرينهاي استقامتي ديدن شنا بيان UCP1 بافت چربي سفيد افزايش مييابد که سبب تبديل اين بافت به بافت چربي قههاي نهايت افزايش گرمازايي سرانجام کاهش زن viii ۶ ميگردد. تيمنز همکاران (۲۰۱۲) ري ۲۰۵ فرد سالم مبتلا به ديابت نع ۲ به مدت ۶ هفته تمرين استقامتي قتي را اجرا کردند. يافتهها بيانگر بيان بيشتر FNDC5 افراد تمرين کرده نسبت به گره تمرين نکرده ۷ بد. همچنين ix لکر همکاران داشتند بيان عضلاني بيشتر FNDC5 PGC-1α بيماران داراي عملکرد هازي بهتر بده همبستگي مثبت بين بيان عضلاني بيشتر FNDC5 PGC-1α پس از محدديتهاي ۸ کالريکي جد دارد. (۲۰۱۲) ا يرزين بررسي د مطالعهي مقطعي مداخلهاي x ه جي همکاران پيرامن سطح FNDC5 انجام شد که مطالعهي مقطعي ۱۸ فرد ۱۵ سالم ۱۱۷ زن سالم ۱۴ ا زمدني چاق انتخاب شدند. مطالعهي مداخلهاي ۱۴ فرد قبل پس از جراحي بارياتريک ا زمدني سالم نيز پس از فعاليت رزشي حاد ) کت جلسه) تمرين رزشي (۸ هفته) مرد ارزيابي قرار گرفتند. يافتهها بيانگر افزايش سطح ا يريزين پس از ۳۰ دقيقه فعاليت رزشي حاد ۸ هفته پس از تمرين کاهش سطح ا يريزين بيان FNDC5 پس از کاهش زن به دنبال جراحي بارياتريک عدم تغيير سطح ا يريزين بيان عضلاني FNDC5 پس از ۹ محدديتهاي کالريکي بد. همچنين انسلين هماهنگ ي با مصرف ذخيره ملکلهاي سختي عضلات اسکلتي کبد بافت چربي نقش بسيار مهمي حفظ تعادل سخت ساز انرژي ايفا ميکند. غلظتهاي که دارد اشاره حالتي به انسلين به مقامت فيزيلژي انسلين کمتر مثر است. ضعيت مقامت انسلين سللهاي بتاي پانکراس تلاش براي حفظ قند طبيعي خن غلبه بر کاهش تانايي بعضي بافتها براي پاسخ به انسلين با ترشح انسلين بيشتر به گلکز مازاد پلاسما پاسخ ميدهند. مقامت به انسلين يکي از يژگيهاي بزرگ ديابت شيرين نع ۲ است بيشتر به چاقي نسبت داده ميشد. اين ريدادها ترکيب با يکديگر خطر بيماريهاي افزايش را چاقي به ابسته مير مرگ عرقي قلبي ميدهند شاهد زيادي جد دارد که به نقش چاقي شرع انسلين به مقامت اشاره ۱۰ ۱۱ خبي به دارد. مشخص گرديده فعاليت بدني کتاه مدت تمرين رزشي افزايش به استقامتي سخت ساز گلکز اسطهي با انسلين افراد سالم جندگان طبيعي منجر ميشد. به طر کلي تمرين استقامتي شديد يا متسط ميتاند تحمل گلکز حساسيت عملکرد بدن کل انسلين انسلين انتقال گلکز عضلهي اسکلتي را بهبد بخشد. به نظر ميرسد بيان گير پرتي ين GLUT4 فسفريلاسين نيز پاسخهاي اکسيداسين انتخابي گلکز ا نزيمهاي ارتباط x - Huh Jy (۲۰۱۲) ۲۴ بيمار دچار عارضهي سيستلي قلبي عنان i- Thermogenesis ii- Irisin iii- Boström iv - Peroxisome proliferator-activated receptor-gamma coactivator (PGC)-1alpha v - Fibronectin type III domain-containing protein 5 vi - Uncoupling protein 1 vii - PR domain containing 16 viii - Timmons ix - Lecker
مجلهي غدد نريز متابليسم هي شانزدهم, شمارهي ۳ مرداد شهرير ۱۳۹۳ ۱۹۲ ايران اين اساس بر دارد. مشاهدات فعاليت رزشي مشارکت زيادي بهبد ضعيت متابليکي افراد مبتلا به مقامت انسلين ۱۲ دارد. با جد فايد سلامتي بالقه زياد تمرين استقامتي اما بسياري از بزرگسالان به علت نداشتن زمان کافي به عنان يک مانع مهم اين تمرينها شرکت نميکنند. بنابراين مطالعهي يک برنامهي فعاليت رزشي جايگزين با سازگاريهاي ملاحظه فعاليتهاي گرفته قرار مرد متابليکي نياز رزشي تمرين که مشابه ميباشد. تنابي به تازگي شديد يکي بدن از مرد ( i HIIT) تعهد اين تجه است قابل زماني پرتکلهاي پژهشگران شامل که تنابهاي فعاليت رزشي با شدت بسيار زياد هلههاي استراحتي شديد تنابي تمرين است. پايين شدت با فعال يک مدل بسيار کارا مد زماني تمرين رزشي بده از بسياري منظم را تحريک (۲۰۰۸) بر را سازگاريهاي تمرين با متابليکي استقامتي ii ۱۳ ميکند. همين راستا تراپ همکاران iii ليتل همکاران (۲۰۱۱) اثر تمرين تنابي شديد را مقامت انسليني ميزان ا زمايش نمدند که يافتهها ۱۴ ۱۵ بيانگر کاهش مقامت انسليني ا زمدنيها بد مجمع به نظر ميرسد تمرينهاي تنابي شديد ري بافت چربي تاثيرگذار باشد به تازگي سبب تحريک PGC- 1α عضلاني ميشد که قابليت ظرفيت اکسيداتي چربي را افزايش ۱۶ ميدهد. که ميرسد نظر به طر اين بنابراين تمرينهاي HIIT ميتاند کاهش صد چربي بدن نيز کاهش مقامت به انسلين اثر گذار ۱۷ باشد. همچنين به دليل اثر چاقي ري مقامت انسليني تاثير متقابل مدت زمان اين گنه فعاليت رزشي بر هر د عامل چاقي مقامت انسليني اين سال ذهن شكل ميگيرد که ا يا يک جلسه تمرين تنابي شديد بر سطح ا يريزين مقامت به انسليني زنان داراي اضافه زن اثر دارد يا خير ماد رشها پژهش حاضر از نع مطالعهي نيمه تجربي با طرح پيش پس ا زمن بد. ا زمدنيها شامل ۴۰ تن از زنان داراي اضافه زن شهر مشهد (ميانگين سني ۲۹/۵۵ سال) بدند که پس از فراخان به صرت داطلبانه نمدند. ا زمدنيها فاقد سابقهي پژهش بيماري قلبي شرکت عرقي بيماريهاي خني کبدي کليي تنفسي اختلالات هرمني استعمال دخانيات اختلال خاب بدند طي يک گذشته تحت عمل جراحي قرار نگرفته بدند سال ضمن تسط پزشک نيز از انجام فعاليت رزشي منع نشده بدند. همچنين تمام ا زمدنيها سابقهي مصرف داري خاصي را نداشتند. يژگيهاي ارايه شده است. تنسنجي ا زمدنيها ۱ جدل جدل ۱- شاخصهاي تنسنجي زنان داراي اضافه زن گرهه يا تجربي تمرين تنابي شديد (تعداد ۱۲ تن) (تعداد ۹ تن) شاخص زن (کيلگرم) بيشينه اکسيژن مصرفي (ميليليتر/کيلگرم مترمربع/دقيقه) نمايهي تدهي بدن (کيلگرم بر مترمربع) صد چربي بدن گرههاي تجربي تمرين تنابي شديد تمرين تنابي شديد ا مارههاي گرايش مرکزي پراکندگي * ميانگين پيش ا زمن ۶۹/۹۶± ۷/۶۸ ۷۴/۷۴± ۷/۵۴ ۴۳/۷۶± ۴/۶۸ تمرين تنابي شديد ۳۸/۹۴± ۶/۹۵ ۲۷/۰۵± ۲/۲۱ تمرين تنابي شديد ۲۸/۳۰± ۱/۷۰ ۳۴/۷± ۵/۲۲ * مقادير به صرت ميانگين±انحراف معيار بيان شدهاند. ۳۹/۰۵± ۲/۸۷ پس از فراخان عممي باشگاه ۴۰ زن داراي اضافه زن انتخاب شدند. ملاک انتخاب ا نها نمايهي تدهي iv بدن بين ۲۵ تا ۲۹/۹ کيلگرم بر مترمربع بد. لازم به يادا ري است که اين افراد طي ۳ ماه گذشته كمينه فعاليت (۳ جلسه هفته) هازي با شدت متسط ر به پايين داشتند. سپس از ميان ا نها ۲۱ ا زمدني انتخاب شد. از ا زمدنيها خاسته شد تا تاريخ مشخصي جلسهي تجيهي شرکت نمايند. اين جلسه ا زمدنيها فرم رضايتنامهي ا زمن فرم پرسشنامهي دادههاي شرکت عممي سلامت را تکميل کردند مرد نحهي انجام برنامهي جلسه بعد به ا نها اطلاعرساني شد. جلسهي بعد ا نها با نحهي انجام تمرين تنابي شديد ا شنا شدند سپس ميزان ۱۰ سيسي خن از ريد ا نتي کبيتال تسط متخصص ا زمايشگاه تشخيص طبي گرفته شد. نمنهگيري حالت ناشتايي ۲۴ iv- Body Mass Index i - High Intensity Interval Training ii -Trapp iii -Little
هاشم خدادادي همكاران اثر تعاملي تمرينات منتخب تغيير پرفايل ا يريزين ۱۹۳ ساعت پيش از انجام مداخلهي پژهش انجام پذيرفت. ادامه اندازهگيري ترکيب بدن پس از ا ن بلافاصله ا زمن بيشينه اکسيژن مصرفي بيشينه ا زمن برس انجام شد. (VO2max) با استفاده از پايان جلسه ا زمدنيها به صرت تصادفي به د گره تمرين تنابي شديد (۱۲ تن) پيلاتس (۹ تن) تقسيم شدند. گره پيلاتس طل هي تمريني به غير از تمرينهاي مربط به پيلاتس هيچ فعاليت شديدي را بر اساس خاست پژهشگر انجام نداد. گره تمرين همکاران تنابي شديد براساس نيز (۲۰۰۴) تمرين تنابي پرتکل شديد i دپانت را انجام ۱۸ داد. اين تمرينها ساعت ۹/۳۰ تا ۱۲ صبح انجام گرفت. بيشينه اکسيژن مصرفي تسط ا زمن برس انجام گرفت. اين ا زمن شامل شش مرحله سه دقيقهاي است که ا ن به ازاي هر سه دقيقه %۲ به شيب دستگاه اضافه ميشد. سرعت دستگاه نيز از شرع ا زمن تا انتها به ترتيب ۱/۷ ۵ ۳/۴ ۲/۵ ۵/۵ مايل ساعت است. ديدن ا زمدني تا رسيدن به اماندگي کامل ادامه مييابد. با قرار دادن عدد مدت رسيدن به اماندگي هر ا زمدني نمگرام مربطه VO2max هر فرد برا رد ميشد. تمرين تنابي شديد: تمرينهاي به اين شديد تنابي صرت بد که ا زمدنيها يک هلهي ۳۰ ثانيهاي شامل ۱۵ ثانيه ديدن با %۱۲۰ بيشينه سرعت هازي خد ۱۵ ثانيه استراحت را انجام ميدادند. ا زمن بيشينه سرعت هازي ا زمدني پس از گرم کردن اليه با سرعت ۸ کيلمتر ساعت شرع به ديدن کردند. پس از سپري شدن هر ۱۲۰ ثانيه به سرعت نارگردان ۱ کيلمتر بر ساعت افزده ميشد. تا جايي که ا زمدني ديگر قا به ادامه فعاليت ري نار گردان نبد. اين مرحله بيشينه سرعت هازي ي تعيين %۱۲۰ ا ن ۱۸ به عنان پرتکل تمرين تنابي شديد نظر گرفته ميشد. جمعا ري دادهها ترکيب بدن: قد ا زمدنيها با استفاده از قد سنج ۲ متري VG200,Yagami) ژاپن) با حساسيت ۰/۱ اندازهگيري شد. به منظر بررسي ميزان ترکيب بدني ا زمدنيهاي پژهش از دستگاه ا ناليز ترکيب بدن Body) (In مدل ۷۲۰ ساخت کشر کرهجنبي به رش مقامت الکتريکي زيستي يا بايايمپدانس استفاده شد. براي نحهي اندازهگيري اندازهگيري پارامترهاي خني: ا يريزين Cusabio) Mercodia, Uppsala) سي د) ژاپن) استفاده شد. از رش الايزا انسلين همچنين اندازهگيري گلکز تسط کيت پارس ا زمن (ايران) صرت گرفت. براي بررسي مقامت به انسلين از شاخص مقامت به انسلين استفاده شد. شاخص ii HOMA-IR بر اساس حاصلضرب غلظت گلکز ناشتا (ميليمل بر ليتر) غلظت انسلين ناشتا ۲۲/۵ به دست ا مد. (ميکر احد بر تقسيم بر ثابت ميليليتر) تمام دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخهي ۱۶ تجزيه تحليل شدند. ابتدا نرمال بدن دادهها با استفاده از ا زمن کلمگرف اسميرنف تعيين شد سپس ا زمن لين براي تعيين يکسان بدن اريانسها از استفاده شد. براي مقايسهي دادهها قبل بعد از هي پژهش هر گره از ا زمن تي ابسته استفاده شد. همچنين تفات بين گرهها با استفاده از ا زمن تي مستقل مرد بررسي قرار گرفت. سطح معنيداري براي تمام تحليلهاي ا ماري (۰/۰۵>P) نظر گرفته شد. ۱ جدل يافتهها ا زمدنيها ا رده شده است. مقادير مربط به شاخصه يا تنسنجي يافتههاي به دست ا مده از مقايسهي ميانگين مقدار پيش ا زمن پس از يک جلسه تمرين ري سطح سرمي ا يريزين گره تمرين تنابي شديد با استفاده از ا زمن ا ماري پارامتري تي ابسته بيانگر ا ن بد که اين تفات ميانگين متغير ابسته ا يريزين سرمي به لحاظ ا ماري معنيدار است (۲/۳= ۰/۰۳۹=P) به اين معني که شديد تنابي تمرين t ۱۱ تانسته بد ا يريزين را به ميزان %۳۳/۵۲ افزايش دهد اما اين يافته براي با جد افزايش به %۳۲/۶ لحاظ ا ماري معن ي دار نبد (۱/۷۴= ۸ t P=۰/۱۲ )(جدل ۲). همچنين نتايج بين گرهي نيز فاقد اثر معنيدار بد (۰/۰۴۷= t ۱۹ ۰/۹۶۳=P). همانگنه که مشاهده ميشد تغييرات مقامت انسليني با جد کاهش افزايش نسبي به ترتيب براي گره تمرين تنابي شديد پيلاتس به لحاظ ا ماري معنيدار نبد.(P>۰/۰۵) همچنين تغييرات انسلين براي هر د گره تمرين تنابي شديد پيلاتس به لحاظ ا ماري معنيدار نبد.(P>۰/۰۵) به علاه تغييرات گلکز ii - Homeostatic Model Assessment Insulin Resistance (HOMA- IR) i -Dupont
مجلهي غدد نريز متابليسم هي شانزدهم, شمارهي ۳ مرداد شهرير ۱۳۹۳ ۱۹۴ ايران خن گره تمرين تنابي شديد به لحاظ ا ماري معنيدار نبد (۰/۰۵<P). با اين جد تغييرات گلکز خن گره پيلاتس به لحاظ ا ماري معنيدار بد (۲/۴۱= ۸ t ۰/۰۴۲=P براي ن گرهي ۲/۶۸= ۱۹ t ۰/۰۱۵=P براي بين گرهي) (جدل ۲). جدل ۲- مقايسهي تغييرات سطح سرمي ا يريزين زنان داراي اضافه زن گره تمرين تنابي شديد (۱۲ تن) * (تعداد ۹ تن) متغير ا يريزين (نانگرم بر ميليليتر) شاخص مقامت انسليني گلکز خن ناشتا (ميليمل بر صد ميليليتر) انسلين (ميکر احد بينالمللي بر ميليليتر) گره تمرين تنابي شديد تمرين تنابي شديد تمرين تنابي شديد تمرين تنابي شديد پيش ا زمن پس از يک جلسه تغييرات ن گرهي مقدار t معنيداري تغييرات بين گرهي مقدار t ۰/۰۴۷ ۰/۰۳۹-۲/۳۴۴ ۴۹/۱۹ ±۲۷/۰۸ ۳۲/۷ ±۱۶/۰۳ معنيداري ۰/۹۶۳ ۰/۵۴۷ ۰/۰۱۵ ۰/۳۰۰ ۰/۶۱۳ ۲/۶۸ ۱/۰۶ ۰/۱۲ ۰/۹۵۵ ۰/۵۱۷ ۰/۰۸۹ ۰/۰۴۲ ۰/۶۹۹ ۰/۳۹-۱/۷۴۲ ۰/۰۵۸-۰/۶۷۸-۱/۸۶۵ ۲/۴۱۷ ۰/۳۹۷-۰/۹۰۹ ۵۲/۳ ±۳۰/۱ ۱/۷۵۶ ±۱/۲۵ ۲/۶۷ ±۳/۳۷ ۵/۱۵±۰/۸۳ ۴/۲۲±۰/۳۱ ۷/۸۱±۵/۸۰ ۱۴/۷۶±۱۹/۸۸ ۳۵/۲۵ ±۱۲/۵ ۱/۷۸۵ ±۱/۱ ۲/۱۶۳ ±۱/۳۳ ۴/۶۲±۰/۳۵ ۴/۶۷±۰/۳۹ ۸/۸۰±۵/۶۲ ۱۰/۲۸±۶/۱۸ * مقادير به صرت ميانگين±انحراف معيار بيان شدهاند. سطح معناداري پذيرفته شده ۰/۰۵>P براي تغييرات ن گرهي بين گرهي بيانگر بحث يافتههاي پژهش حاضر پيرامن ميزان ا يريزين سرم افزايش ا يريزين کاهش مقامت به انسلين پاسخ به يک جلسه تمرين تنابي شديد بد تمرين پيلاتس افزايش ا يريزين سرمي افزايش مقامت انسليني را پي داشت. i بسترم همکاران (۲۰۱۲) نشان دادند مشهايي که به صرت تراريخته داراي عضلاني افزايش PGC-1α يافته بدند مقابل چاقي مرتبط با افزايش سن ديابت ۶ مقامت نشان دادند. ا نها نتيجه گرفتند که اين گره از حيانات تعادل انرژي پايه تغييرات زيادي دارند. يافتههاي ا نها نشان داد بافت چربي سفيد زير جلدي که مستعد تبديل شدن به بافت چربي قههاي است به طر معنيداري با بيان UCP1 ۶ افزايش يافته است. يافتههاي پژهش با حاضر يافتههاي بررسي بسترم همکاران (۲۰۱۲) از نظر اثر تمرين بر متغير ا يريزين سرمي همس مرد ميباشد. بررسي پاسخ حاد تمرين به متغير ا يريزين تنها مطالعهاي که تسط ه ii چي همکاران (۲۰۱۲) انجام گرديده يافتهها نشان داد پس از ۳۰ دقيقه از انجام يک جلسه فعاليت سرعتي ميزان ا يريزين ۱۱۷ مرد نسبت ا فعال به طر معنيداري ۹ افزايش يافت که اين پژهش با يافتهها حاضر همخاني دارد. مجمع به نظر ميرسد ا يريزين پاسخ به فعاليت رزشي افزايش مييابد تمرين تنابي شديد پيلاتس محرکي مناسب براي ا نهاست. به نظر ميرسد دلايل افزايش ا يريزين اثر تمرين تنابي شديد پيلاتس سيگنالهاي فعال کننده PGC-1α جستج کرد. را بايد بنابراين عاملي که ميتاند مجب فعال سازي PGC-1α گردند به احتمال زياد بتانند سبب ا بشار پيامدهي تغير فنتيپ بافت چربي شند. انسلين به مقامت عامل مثر يکي است ممکن ا تراسکلرز باشد همچنين ممکن است به طر مستقيم ا سيب سبب اثرات راه از شريانها ۱۹ شد. برخي بررسيها ارتباط بيماريه يا افزايش انسلين سرم قلبي عرقي با مقامت به انسلين افزايش انسلين اثر يژه فعاليت رزشي شديد بر کاهش ا نها مرد تا ييد قرار گرفته است. iii به عنان نمنه ابلينگ همکاران (۱۹۹۳) گزارش کردند که فعاليت رزشي فعاليت رزشي حاد مقامت انسليني را جلسه ال iv ۲۰ کاهش ميدهد. گيلن همکاران (۲۰۱۲) به مدت ۲۴ ساعت بعد از يک جلسه تمرين تنابي شديد کنترل قند خن ۷ فرد مبتلا به ديابت نع ۲ را بررسي کردند. تمرين تنابي به اين صرت بد که هر فرد هر جلسه ۱۰ هله iii -Ebling iv - Gillen i - Boström ii - Huh Jy
هاشم خدادادي همكاران اثر تعاملي تمرينات منتخب تغيير پرفايل ا يريزين ۱۹۵ ۶۰ ثانيهاي را با شدت %۹۰ بيشينه ضربان قلب بيشينه رکاب ۶۰ ميزد. استراحته يا ثانيه نيز بين اين ستها جد داشت. يافتهها نشان داد حتي يک جلسه تمرين تنابي شديد ۲ قند خن بهبد کنترل سبب افراد مبتلا به ديابت نع ۲۱ ميشد که با يافتههاي يک جلسه ناهمس اما با يک جلسه تمرين تنابي شديد همس بد. همکاران نياکي قنبري نيز iii کرامر افزايش ۲۳ (۲۰۰۶) ۲۲ (۲۰۰۴) مقامت انسليني را پس از رزشه يا مقامتي دايرهاي با شدت متسط تا بالا را گزارش نمدند. مطالعهي ديگري که سال ۲۰۱۰ انجام پذيرفت تاثير يک جلسه تمرين با شدت بالا بر سطح انسلين افزايش معنيداري بلافاصله پس از تمرين انسلين دانشجيان پسر بررسي شد انسلين به مقامت ۲۴ مشاهده گرديد. مسي همکاران ۲۶ iv ۲۵ (۲۰۰۳) يسنت همکاران (۲۰۰۴) نيز سطح انسلين گلکز بالا را پس از ا زمن بيهازي v كتاه مدت گزارش کردند که با يافتههاي يک جلسه همس بد اما با يک جلسه تمرين تنابي شديد همس نبدند. جمله از محدديتهاي بررسيهاي امکان عدم حاضر ارزيابي مستقيم تغيير فنتيپ از راه مطالعه نع ا ديپسيتها نيز عدم امکان بيپسي ارزيابي اين فاکترهاي خني داخل ا ديپسيتها بد. همچنين عدم ارزيابي حجم پلاسما پيش پس از فعاليت رزشي از محدديتهاي ديگر بررسي حاضر بد. يافتههاي پژهش حاضر بيانگر افزايش معنيدار سطح ا يريزين زنان داراي اضافه زن بد. همچنين رابطه با اثر حاد تمرينهاي تنابي شديد بالا پيلاتس اين مهم را بايستي مد نظر قرار داد که ممکن است سازكارهاي مختلفي تغيير شاخص مقامت انسليني گير باشند. از اين ر اهميت نقش تنظيمي ا يريزين بر شاخص مقامت انسليني کمبد دادههاي مجد پيرامن پاسخ ا يريزين به تمرين کتاه مدت ا شکار ميگردد. سپاسگزاري: اين مقاله حاصل پاياننامهي کارشناسي ارشد مصب دانشگاه خارزمي تهران است. به اين سيله پژهشگران از تمام افرادي که انجام پاياننامه حاضر همکاري iii-kraemer iv-vincent v- Wingate Anaerobic Test References داشتهاند قداني مينمايد. 1. Bes-Rastrollo M, van Dam RM, Martinez-Gonzalez MA, Li TY, Sampson LL, Hu FB. Prospective study of dietary energy density and weight gain in women. Am J Clin Nutr 2008; 88: 769-77. 2. Bahrami H, Sadatsafavi M, Pourshams A, Kamangar F, Nouraei M, Semnani S, et al. Obesity and hypertension in an Iranian cohort study; Iranian women experience higher rates of obesity and hypertension than American women. BMC Public Health 2006; 6: 158. 3. Kelly T, Yang W, Chen CS, Reynold K, He J. Global burden of obesity in 2005 and projections to 2030. In J Obese 2008; 32: 1431-37. 4. Vazquez-Vela ME, Torres N, Tovar AR. White adipose tissue as endocrine organ and its role in obesity. Arch Med Res 2008; 39: 715-28. 5. Gesta S, Tseng YH, Kahn CR. Develop mental origin of fat: tracking obesity to its source. Cell 2007; 131: 242-56. 6. Boström P, Wu J, Jedrychowski M P, Korde A, Ye L, Lo J C, et al. A PGC1-α-dependent myokine that drives brown-fat-like development of white fat and thermogenesis. Nature 2012; 481: 463-8. 7. Timmons JA, Baar K, Davidsen PK, Atherton PJ. Is irisin a human exercise gene? Nature 2012; 488: 9-10. 8. Lecker SH1, Zavin A, Cao P, Arena R, Allsup K, Daniels KM, Joseph J, et al. Expression of the irisin precursor fndc5 in skeletal muscle correlates with aerobic exercise performance in patients with heart failure. Circ Heart Fail 2012; 5: 812-8. 9. Huh JY, Panagiotou G, Mougios V, Brinkoetter M, Vamvini MT, Schneider BE, et al. FNDC5 and irisin in humans: I. Predictors of circulating concentrations in serum and plasma and II. mrna expression and circulating concentrations in response to weight loss and exercise. Metabolism 2012; 61: 1725-38. 10. Judith A. Insulin Resistance/Diabetes and HIV and Hepatitis C; Aging/HIV and diabetes 11th Annual Retrocirus Conference (CROI-Conference on Retroviruses and Opportunistic Infections). 2004 Feb. 8-11, San Francisco, United States. New York 2004. Available from: URL: http://www.natap.org/2004/croi/croi_56.htm 11. Nishida T, Tsuji S, Tsujii M, Arimitsu S, Haruna Y, Imano E, et al. Oral glucose tolerance test predicts prognosis of patients with liver cirrhosis. Am J Gastroenterol 2006; 101: 70-5. 12. Henriksen EJ. Invited review: Effects of acute exercise and exercise training on insulin resistance. J Appl Physiol 2002; 93: 788-96. 13. Sharma N, Castorena CM, Cartee GD. Greater insulin sensitivity in calorie restricted rats occurs with unaltered circulating levels of several important myokines and cytokines. Nutr Metab (Lond) 2012; 9: 90-4. 14. Trapp EG, Chisholm DJ, Freund J, Boutcher SH. The effects of high-intensity intermittent exercise training on fat loss and fasting insulin levels of young women. Int J Obes (Lond) 2008; 32: 684-91.
مجلهي غدد نريز متابليسم هي شانزدهم, شمارهي ۳ مرداد شهرير ۱۳۹۳ ۱۹۶ ايران 15. Little JP, Gillen JB, Percival ME, Safdar A, Tarnopolsky MA, Punthakee Z, et al. Low-volume high-intensity interval training reduces hyperglycemia and increases muscle mitochondrial capacity in patients with type 2 diabetes. J Appl Physiol (1985) 2001; 111: 1554-60. 16. Gurd BJ, Perry CG, Heigenhauser GJ, Spriet LL, Bonen A. High-intensity interval training increases SIRT1 activity in human skeletal muscle. Appl Physiol Nutr Metab 2010; 35: 350-7. 17. Shaw K, Gennat H, O'Rourke P, Del Mar C. Exercise for Overweight or Obesity. Cochrane Database Syst Rev 2006; 18: CD003817. 18. Dupont G, Akakpo K, Berthoin S. The effect of inseason, high-intensity interval training in soccer players. J Strength Cond Res 2004; 18: 584-9. 19. Meigs JB, D Agostino RB, Wilson PWF, Cupples LA, Nathan DM, Singer DE. Risk variable clustering in the insulin resistance syndrome: the Framingham offspring study. Diabetes 1997; 46: 1594-600. 20. Ebeling P, Bourey R, Koranyi L, Tuominen JA, Group LC, Henriksson J, et al. Mechanism of enhanced insulin sensitivity in athletes. Increased blood flow, muscle glucose transport protein (GLUT-4) concentration and glycogen synthase activity. J Clin Invest 1993; 92: 1623-31. 21. Gillen J, Little J, Punthakee Z, Tarnopolsky M, Riddell M, Gibala M. Acute high-intensity interval exercise reduces the postprandial glucose response and prevalence of hyperglycaemia in patients with type 2 diabetes. Diabetes Obes Metab 2012; 14: 575-7. 22. Kraemer RR, Durand RJ, Hollander DB, Tryniecki JL, Hebert EP, Castracane VD. Ghrelin and other glucoregulatory hormone responses to eccentric and concentric muscle contractions. Endocrine 2004; 24: 93-8. 23. Ghanbari-Niaki A. Ghrelin and glucoregulatory hormone responses to a single circuit resistance exercise in male college students. Clin Biochem 2006; 39: 966-70. 24. Ghanbari-Niaki A, Saghebjoo M, Soltani R, Kirwan JP. Plasma visfatin is increased after high-intensity exercise. Ann Nutr Metab 2010; 57: 3-8. 25. Moussa E, Zouhal H, Vincent S, Proiux J, Delamarche P, Gratas-Delamarche A. Effect of sprint duration (6 s or 30 s) on plasma glucose regulation in untrained male subjects. J Sports Med Phys Fitness 2003; 43: 546-53. 26. Vincent S, Berthon P, Zouhal H, Moussa E, Catheline M, Bentue-Ferrer D, et al. Plasma glucose, insulin and catecholamine responses to a wingate test in physically active women and men. Eur J Appl Physiol 2004; 91: 15-21.
Vol 16 No.3 August-September 2014 Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism / 226 Original Article The Effect of High Intensity Interval Training and Pilates on Levels of Irisin and Insulin Resistance in Overweight Women Khodadadi H 1, Rajabi H 1, Attarzadeh SR 2, Abbasian S 3 1 Faculty of Physical Education and Sport Sciences,& 2 Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran, 3 Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad 4 Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, I.R. Iran e-mail: sadeghabasian@ut.ac.ir Received: 06/04/2014 Accepted: 17/06/2014 Abstract Introduction: Effects of Phenotypic changes in adipose tissue due to training are a new theory. However, the cellular molecular mechanisms for these phenotypic changes are not yet clearly understood. The purpose of the study was to determine the effect of high intensity interval training and Pilates on levels of Irisin and Insulin resistance in overweight women. Materials and Methods: This study was a Quasi-experimental research with a pre-post testing. Twenty-one overweight women, aged 29.55 years were divided into two groups: High intensity interval training (N=12) and Pilates (N=9) groups. The first group performed one session of Vo2max testing for 30 s (15 s the with 120 % of maximum aerobic speed and 15 s rest), while second group performed one session of Pilates. Following the second blood sampling, data analysis was performed with p values<0.05 considered significant. Results: Results of this study show that Irisin levels increased significantly after exercise only in the HIIT group (P=0.039, t11= 2.3). Immediately after exercise insulin resistance increased and decreased respectively in the HIIT and Pilates groups, but changes were not statistically significant (P>0.05). Conclusions: Based on the findings, levels of Irisin increase in overweight women, whereas those of insulin resistance do not. Keywords: Irisin, Fibronectin families, FNDC5 protein